Yunan mutfağı, Antik Yunan ve Bizans'ın mirasçısı mutfaktır. Balkan ve Akdeniz mutfaklarının bir parçasıdır.Zeytinyağlı yiyecekler ağırlıklıdır. Batı Anadolu Türk Mutfağı ile çok büyük benzerlikler taşır.
Antik Yunanistan'da mutfak kültürü, yalınlığı ve dönemin tarımsal yetersizliklerini yansıtmasıyla da bilinir.Bu dönemde beslenme alışkanlıkları , Akdeniz mutfağı üç ana öğesi olan buğday,zeytinyağı ve şarap üzerine kuruludur.
Günlük beslenme
- Kahvaltı da şarap içine bandırılarak yenen arpaekmeği ,bazen bunun incir ya da zeytinle tamamlanan türü.
- Gün ortasında ya da biraz sonrasında yenen öğle yemeği.
- Günün en önemli öğünü akşam yemeği genelde hava kararmya başlayınca yenilirdi.
Yunanlılar genelde masalarda oturarak yemeklerini yerlerdi.Masalar günlük yemekler içinse yüksek , ziyafetler içinse alçak olurdu.
Yemekler ekmek arasında ya da kalın ekmekler içine tabağa koyar gibi yenilerek tüketilse de pişmiş toprak ve metalden yapılan kase ve tabaklar çok yaygın olarak kullanılırdı.Roma döneminde paha biçilemez metal ve camlardan tabaklar yapılmaya başlanmıştır.Çatal kullanımı olmayıp elle yenmiştir.Bıçaklar sadece et kesmek için kullanılmıştır.
Ekmek: Tahıllardan en önemli ikisi buğday ve arpaydı.Bunlar suya yatırılarak yumuşatılır, daha sonra ya yulaf lapası ya da öğütülerek un haline getirilirdi. Atina'lı devlet adamı Solon'un çıkardığı yasalara göre mayalanmış hamurla yapılan ekmek festiva günlerinde satılıp tüketilmeye başlandı.
Meyve ve sebzeler: Tahıllar genel olarak opson adı verilen şeylerle birlikte sunulurdu.Bu sözcük ilk olarak ateş üzerinde pişirilmiş her türlü yiyeceği anlatmak için kullanılırdı.Ancak zamanla ekmekle birlikte tüketilen besinleri anlatmak için kullanılmaya başlandı.Opson terimi İlyada'da sadece et anlamında kullanılmıştır.Şehirlerde taze meyveler çok pahalıydı ve nadiren tüketilirdi.Yoksul şehir sakinleri kurutulmuş meyvelerle idare etmek zorundalardı.En önemli meyveler incir, nar ve kuru üzümdü.
Et ve balıklar: Balık ve et tüketimi ailenin ülkenin hangi bölgesinde yaşadığına ve ne ölçüde varlıklı olduğuyla bağlantılıydı.Köylüler geçimlerini sağlayacak kadar kaz ve tavuk da yetiştirirdi.Şehir merkezlerinde domuz eti dışındaki et türlerinin fiyatları oldukça yüksekti.Yunan Adaları'nda ve kıyı illerinde taze balıklar ve diğer deniz ürünleri yaygın olarak tüketilirdi.Ton balığı ve yılan balığı gibi pahalı ve saygın yiyecekler soylular tarafından satın alınır ve yenilirdi.
İçecekler: Antik Yunan toplumlarında en çok tüketilen içecek suydu.Suyun yanında genelde evcil keçilerden sağlanan süt de sık tüketilen bir içecek olmuştur.
Şarap: Genel bir kanıya göre, en iyi şaraplar Taşöz , Limni ve Sakız adalarında yapılırdı.Daha sonra ki dönemlerde Girit şarabı da öne çıkmıştır. Şarap genelde sulandırılarak içilirdi.Satış amacıyla üretilen şaraplar, büyük toprak kaplar içine boşaltılıp saklanırdı.
TOPLU YEMEKLER
Antik Yunan kültüründe erkeklerin topluca buluşup yemek yemeleri, içki içmeleri konuşma yapmaları çok sık bir durumdu.En yaygın olanı, katılımın zorunlu olduğu şehirlerle ilgili kararların alındığı sempozyumlardı. Sempozyumlar ziyafet anlamına gelirdi.
SİSİTYA: Sparta ve Girit'te yetişkin ve genç erkekler arasında sosyal ya da dinsel amaçlarla toplanan kişilerin yediği resmi bir yemekti.
